poniedziałek, 27 maja 2013

zauroczenie i moje zmagania z patchworkiem


Zaczęło się od całkiem przypadkowego rzucenia okiem na blog Joanny i jej niebieściutki patchwork. 
Czegoś takiego potrzebowałam do nowego pokoju-pracowni!!

I.. porwałam się na tę robote mając o niej naprawde niewielkie pojęcie i bardzo mało doświadczenia w szyciu. Jakieś małe formy, poszewki, sukienka dla lalek etc.

Materiały zbierałam jednak od dawna, z myślą że kiedyś może się przydadzą. Do mojej narzuty zakupiłam właściwie tylko ocieplinę, reszta to materiały z odzysku.


Najwięcej problemów sprawiło mi krojenie równych kwadratów. Dopiero w trakcie roboty wyczytałam, że trzeba miec do tego celu specjalną matę i nóż. Oczywiście udało mi się to również za pomocą linijki i zwykłych nożyczek, ale teraz wiem dlaczego zajęło mi to tyyyyyle czasu. 
No nic, juz sobie zamówiłam "zestaw początkowy dla patchworkarki" bo bardzo mnie to wciagnęło.





Aby podkreślić "secondhandowość" narzuty wszyłam nawet fragment dziewczęcej sukienki z kieszonką. Jest miejsce na pilota do radia, którego słucham podczas szycia.

Joanna pisze ile godzin szyła swoją narzutę. Ja potrzebowałam niestety dużo więcej czasu. Wynikało to pewnie z mojego braku doświadczenia. Nie ustrzegłam sie tez przed pruciem. Przede wszystkim niezbyt dokładnie skanapkowałam trzy warstwy i spodnia tkanina trochę sie pofalowała. Prucie przepikowanej narzuty to był dopiero horror. Dokształciłam sie trochę tutaj i pikowałam jeszcze raz. Przepikowałam najpierw wzdłuż pasów, po łączeniach tkanin, a dopiero potem skośnie.

Szyłam mój patchwork przez tydzień, po 8-9 godzin dziennie i jestem bardzo zmęczona. Ma on wiele niedociągnięć, ale jestem z siebie dumna, że jednak dałam radę.

8 komentarzy:

  1. Imponujacy, mimo błędów, których nie widać. Podziwiam za ogrom pracy i wytrwałość.

    OdpowiedzUsuń
  2. Patchwork wyszedł Ci pięknie.Świetny pomysł na wykorzystanie kieszonki.Błędami nie ma co się przejmować-trening czyni mistrza.

    OdpowiedzUsuń
  3. Piękne odcienie błękitu! Ogrom pracy, ale efekt bardzo ładny! Chyba jesteś zbyt surową jurorką dla siebie ;-)
    Anka

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziekuje bardzo. Np cóż, jak zwykle dążę do doskonałości ;)

      Usuń
  4. I słusznie, że jesteś dumna :) Kocham wyroby patchworkowe i mam cudną narzutę i dwie poduchy. Oczywiście nie moje to dzieło. W życiu bym się nie porwała na tak trudne rękodzieło.
    A Twoja narzuta Małgosiu jest prześliczna. Pomysł z kieszonką kapitalny :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Też mam przepiekną narzutę zrobioną przez mistrzynię Marynę i jej nigdy nie dorównam. Moja to raczej domowa, pikowana kołderka, ale lubię ją bardzo.

      Usuń
  5. moje są tego samego autorstwa :D

    OdpowiedzUsuń
  6. W sumie jestem teraz na podobnym etapie i jak dla mnie jest to niezwykłe, że z prostej tkaniny można zrobić rzeczy bardzo wyjątkowe. Bardzo chętnie swoje materiały zamawiam od https://dekoma.eu/pl/ ponieważ bardzo przekonałem się do wysokiej jakości produktów. Zdecydowanie lepiej się na nich pracuje.

    OdpowiedzUsuń